ارزیابی پتانسیلها ومحدویت های ژئوتوریسم دامنه های جنوبی مکران (جنوب بلوچستان)

چکیده: مفهوم ژئوتوریسم یکی ازجنبه های کاربردی پیشرفت جوامع بشری در مناطق محروم دارای استعدادهای بالقوه گردشگری میباشد، بگونه ای که با درک صحیح زیر شاخه های علم ژئوتوریسم،دانش افراد در زمینه کشف نقاط جدید در یک مکان دور افتاده و یا خارج از سیطره اقدامات مطلوب دولت، افزایش یافته و باعث مرکز گریزی مکان های جغرافیایی و در نتیجه پیشرفت هر مکان باتوجه به پتانسیل های گردشگری آن خواهد شد. جنوب بلوچستان و سواحل دریای عمان با داشتن اشکال زیبا متنوع ژئومرفولوژیکی یکی از مناطق ژئوتوریسمی کشور می باشد. این مناظر جذاب ژئومرفولوژیکی، آن چنان تماشایی است که همواره گردشگران بسیاری را به این نقطه از ایران می کشاند. از جمله مهم ترین چهره های ژئومرفولوژیکی می توان به گل فشان ها، غارهای اطراف تیس، کوه های مریخی (مینیاتوری)، پرتگاه های ساحلی، تالاب ها،تپه های ماسه ای، ستونهای فرسایشی، لایه بندی ،کوهستانهای مناطق شمالی،دره رودها، آبشارها،چشمه آب گرم، چشمه های آب معدنی، کوه های دیوار مانند مکران ،حوضچه های جالب در مسیر رودها و غیره را می توان اشاره کرد که بسیار جذاب و دیدنی است..بدین منظور تصمیم به ارائه مطالبی چند در زمینه نمادهای گردشگری جنوب بلوچستان گرفته شده است، جنوب بلوچستان به عنوان بحث ثابت ژئوتوریسم انتخاب گردیده و از جوانب گوناگون مورد مطالعه قرار گرفته است.در این تحقیق ابتدا مناطق عمده که توانایی جذب ژئو توریست را داشتند شناسائی شده و بر اساس اهمیت آنها در جذب گردشگر اولویت بندی شده و نسبت به میزان برخورداری از زیرساختهای توسعه توریسم برای ارائه خدمات و پشتیبانی گردشگری،دسته بندی شده اند. با توجه به تحقیقات صورت گرفته، و عوارض ژئومرفولوژیکی منطقه،نتیجه میگیریم.از مناطق جنوب بلوچستان نواحی سواحلی بدلیل عوارض منحصر بفرد(گل فشان ،کوههای مینیاتوری ،سواحل بالاآمده و...) از توان بیشتری برای جذب ژئوتوریست را دارد. تنگناهای اساسی بر سر راه توسعه ژئوتوریسم در دو بخش طبیعی و انسانی نشان می دهد که موقعیت جغرافیایی، شرایط اقلیمی و هیدرولوژیکی، فقدان امنیت و عدم توسعه راههای ارتباطی محدودیت هایی را در زمینه بهره برداری از قابلیت های ژئو توریسمی موجب گردیده است. واژه های کلیدی:مکران-ژئوتوریسم-کوههای مینیاتوری-گل فشان-سواحل بالا آمده-قابلیتهای طبیعی